‘మౌన’ ముని

(Posted in Face book on 28th June 2014

by Pamulaparthi Niranjan Rao)

***

అప్పుడెప్పుడో పదకొండో తరగతిలో

ఇంగ్లీష్ పాఠంగా చదువుకున్నా –

‘మాట్లాడడమే రజితమైతే, మౌనంగా ఉండడం బంగారమే!’ అని-

దానర్థం తెలిసినా పూర్తిగా నమ్మబుద్ధి కాలేదు –

ఏ విషయంపైనా సరిగ్గా మాట్లాడలేని ప్రతివాడూ

దీన్ని సాకుగా చూపించి మౌనంగా వుండి

మేధావిలాగా మొహం పెడితే మరి?

ఇదీ నా సందేహం!

***

ఐతే కొద్ది రోజుల్లోనే సమాధానం దొరికింది

యీ గొప్ప తత్త్వం గురించి,

దీని నిజమైన అర్థం గురించి –

ఇది మాట్లాడడం చేతగాని, విషయ పరిజ్ఞానం లేని ‘మౌనం’ గురించి కాదని!

నిజ విషయార్థం ప్రత్యక్షమైంది

ఒక అపురూప మహోన్నత రూపంలో

జ్ఞాన వెలుగులు విరజిమ్ముతూ-

***

ఏ విషయమైనా పరిపూర్ణ అవగాహనతో-

సమగ్ర సమాచారంతో ఎన్ని గంటలైనా

అరటి పండు వొలిచి నోట్లో పెట్టినట్లుగా

మామూలు మనిషి కూడా తలవూపేటట్లుగా

వివరించగల ఆ సర్వతోముఖ ప్రజ్ఞాశాలి!

మేధస్సులో ఒక బృహస్పతి,

వాక్కులో ఒక వశిస్టుడు, ఒక వ్యాసుడు

రచనలో యిక వాల్మీకే!

ఆ మధుర వాక్కుల ‘వెండి’ వెలుగుల కంటే,

గంభీర మౌన ముద్రతో చెవులకు గాక

నేరుగా హృదయానికి అత్తుకునే ‘స్వర్ణ’ భావాలను

వెల్లడించగలిగే ఆ అపర బ్రహ్మ

నిరంతర ఆలోచనా తరంగాలను

సంపూర్ణంగా అర్ఠం చేసుకునే

మేధస్సు ఎవరికుంటుంది

ఆయన గురించి క్షుణ్ణంగా తెలిసిన వారికే తప్ప?

***

నేడు జ్ఞాన కాంతి ప్రసరణ నలుదిశలా

వ్యాపిప జేసే ఆ మధుర వాక్కులు లేవు;

నిరంతర ఆలోచనా స్రవంతులతో నిండిన

ఆ గంభీర మేధస్సు లేదు;

ఆప్తుల నాప్యాయంగా ఆదరించే ఆ చిరునవ్వుల

ముఖారవిందం లేదు…

ఐతే ఈ శూన్యాన్ని ఛేధిస్తూ ఇప్పటికీ

ఆత్మీయుల హృదయాంతరంగాలలో

ఎల్లప్పుడూ వీణా తంత్రులను మీటే,

ఆ మహనీయుడికి ఎన్ని నివాళులర్పించినా

ఆ మధుర జ్ఞాపకాలను ఎట్లా మరిచిపోగలం?